اولین پیاده روی ریحانه باکفش های جدید

خدایا... باید چطور شکر میکردم وقتی دیدم اولین بار گریه کردی...یعنی زنده بودی باید چطور شکر میکردم وقتی دیدم اولین نگاهت را...یعنی تو نابینا نیستی باید چطور شکر میکردم وقتی دیدم اولین لبخندت را...یعنی تو شاد میشوی باید چطور شکر میکردم وقتی دیدم اولین مرواریدت را...یعنی تو میتوانی غذا بخوری باید چطور شکر میکردم وقتی دیدم اولین کلمه که گفتی را...یعنی تو میتوانی منظورت را منتقل کنی باید چطور شکر میکردم وقتی دیدم الله اکبر گفتنت را...یعنی تو مسلمانی و فطرتت را دست کاری نکرده ام باید چطور شکر میکردم وقتی دیدم سینه خیز رفتنت را ...یعنی تو جستجو میکنی باید چطور شکر میکردم وقتی دیدم چهاردست و پا رفتنت را...یعنی تو به راه رفتن نزدیک شده ای باید چطور شکر میکردم وقتی دیدم اولین قدم برداشتنت را...یعنی تو مستقل شدی عزیزم و راه رفتن تو یعنی اشک شوق من... خاله جون ایشالا همیشه تو راه زندگی ثابت قدم باشی